Jak zatrudnić pracownika? Zatrudnienie pracownika na 12 sposobów

Jak zatrudnić pracownika do firmy? Sprawdź zatrudnienie pracownika na 12 sposobów, które możesz wykorzystać w swojej firmie.

Wysokie koszty zatrudnienia pracownika często spowalniają, a wręcz zatrzymują rozwój firmy. Jako przedsiębiorca masz prawo obawiać się, czy zatrudnienie pracownika nie będzie stanowiło nadmiernego obciążenia dla budżetu firmy.

W praktyce koszty pracodawcy wcale nie muszą być duże. Wszystko zależy od formy umowy z pracownikiem, a tych jest naprawdę sporo. Jeśli szukasz odpowiedzi na pytanie jak zatrudnić pracownika, poniżej znajdziesz 12 sposobów na formalne zatrudnienie pracownika.

1. UMOWA O PRACĘ

Najbardziej powszechną umową zatrudnienia pracownika jest umowa o praca.

Umowa o pracę reguluje takie kwestie jak:

• czas pracy,
• miejsce pracy,
• zakres obowiązków,
• wynagrodzenie.

Umowa zawiera także określone prawa i obowiązki dotyczące zarówno pracownika, jak również pracodawcy.

Ze względu na czas pracy, umowa o pracę może być zawarta na:

• pełen etat,
• pół etat,
• ćwierć etatu,
• inną część etatu.

Jeśli chodzi o okres pracy, możemy wymienić umowę na:

• okres próbny,
• czas określony,
• czas nieokreślony.

W ramach tej umowy, pracodawca zobowiązuje się do odprowadzania składek zdrowotnych i socjalnych w imieniu pracownika. Pracownik ma prawo do określonej liczby dni urlopowych.

Zwolnienie pracownika jest możliwe z zachowaniem okresu wypowiedzenia, stosownego do wybranej formy umowy. Pracownik i pracodawca mogą jednak rozwiązać umowę ze skutkiem natychmiastowym za porozumieniem stron.

Jeśli chcesz zatrudnić pracownika na umowę o pracę, musisz przygotować się na następujące koszty:

1. pensja,
2. ubezpieczenie emerytalne,
3. ubezpieczenie rentowe,
4. wypadkowe,
5. Fundusz Pracy,
6. FGŚP.

W przypadku pensji minimalnej na poziomie 3010 zł brutto, łączny koszt zatrudnienia pracownika wynosi 3626,46 złotych. Więcej informacji o umowie o pracę przeczytasz w artykule Pensja minimalna w Polsce – koszt pracodawcy.

2. UMOWA ZLECENIE

Umowa zlecenie to umowa cywilnoprawna zobowiązująca zleceniobiorcę do wykonania określonej czynności prawnej (np. pracy) na rzecz zleceniodawcy. Zawiera wszelkie informacje związane z zakresem wykonywanej czynności prawnej.

Taka umowa nie musi być zawarta na piśmie. W pełni wystarczy dokument elektroniczny, a nawet umowa ustna. Umowa zlecenie nie obejmuje przepisami ochronnymi dotyczącymi czasu pracy, minimalnego wynagrodzenia, prawa do urlopu, prawa do przerw czy okresu wypowiedzenia. Można jednak zawrzeć w umowie zlecenie stosowne informacje, które uwzględnią tego typu przepisy ochronne.

Jeżeli chcesz zatrudnić pracownika na umowie zlecenie, to musisz zagwarantować mu minimalną stawkę wynagrodzenia, która w 2023 roku wynosi 22,80 zł brutto (23,50 zł od 1 lipca).

Umowa zlecenie powinna wskazywać:

• strony umowy,
• opis zlecenia,
• zakres obowiązków,
• termin wykonania pracy,
• wynagrodzenie,
• odpowiedzialność.

W przypadku osób poniżej 26. roku życia, łączny koszt zatrudnienia wynosi tyle, ile wynagrodzenie brutto. Przy czym minimalna stawka jest taka sama i wynosi w 2023 roku 22,80 zł netto (23,50 zł od 1 lipca). Umowa zlecenie dla ucznia lub studenta poniżej 26 lat to dobry pomysł na optymalizację kosztów i danie szansy młodym ludziom.

W przypadku osób starszych niż 26 lat, koszty są analogiczne do umowy o pracę, chyba, że zleceniobiorca jest już zatrudniony w innej firmie. Wówczas również patrzymy na wynagrodzenie brutto, jako łączny koszt pracodawcy.

3. UMOWA O DZIEŁO

Ta forma umowy jest zawierana pomiędzy osobą zlecającą dzieło i osobą przyjmującą zlecenie wykonania dzieła. Wykonawca umowy nie podlega składkom na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe i zdrowotne, chyba, że umowa jest zawierana z własnym pracownikiem zatrudnionym także na inną formę umowy.

Umowa o dzieło powinna obejmować:

• oznaczenie stron umowy o dzieło,
• określenie przedmiotu umowy o dzieło,
• termin wykonania dziełka,
• wynagrodzenie.

Osoba zlecająca wykonanie dzieła ponosi koszty wynagrodzenia oraz koszty uzyskania przychodu (zgodnie z wybraną formą opodatkowania). Od niedawna niektórzy muszą zgłosić umowę o dzieło do ZUS na formularzu ZUS RUD.

4. KONTRAKT MENEDŻERSKI

Umowa kontraktowa, określana również umową menadżerską, jest zawierana pomiędzy przedsiębiorcą a usługobiorcą. Usługobiorcą może być osoba cywilna jak i osoba prawna.

W ramach kontraktu, usługobiorca zobowiązuje się do zarządzania przedsiębiorstwem za wynagrodzenie ustalone w warunkach umowy. Kontrakt menadżerski nie jest regulowany przepisami prawa. Działa tu zasada swobody umów, dzięki czemu przedsiębiorca i usługobiorca zyskują większą swobodę w ustalaniu warunków i zakresu współpracy.

Zazwyczaj koszty pracodawcy zawierają trzy składowe:

• stałe wynagrodzenie ustalone w kontrakcie,
• część zmienną obejmującą premie w zależności od efektów pracy,
• koszty uzyskania przychody w zależności od wybranej formy opodatkowania.

5. UMOWA AGENCYJNA

Umowa agencyjna to umowa cywilnoprawna zawierana pomiędzy zleceniodawcą, a osobą przyjmującą zlecenie. Zleceniodawca to najczęściej przedsiębiorca, którego działalność spełnia warunki działalności gospodarczej.

W ramach umowy agencyjnej przedsiębiorca zatrudnia agentów, którzy zobowiązują się do wykonywania określonych czynności mających na celu przyniesienie korzyści firmie zleceniodawcy. Z tego typu umowami bardzo często spotkamy się w branży ubezpieczeniowej.

Umowa nie musi być zawarta na piśmie, niemniej jednak obie strony mają prawo zażądać pisemnego potwierdzenia treści, w którym znajdą się wszelkie ustalenia. Koszty w umowie agencyjnej są zbliżone do kontraktu menadżerskiego. Pracodawca musi pokryć koszty wynagrodzenia stałego, a jednocześnie części zmiennej, czyli prowizji od uzyskanych efektów.

Zleceniobiorca może zażądać świadczenia wyrównującego, jeśli w trakcie trwania umowy przyczynił się do wyraźnego wzrostu obrotów firmy zleceniodawcy. Ponadto, pracodawca musi pokryć koszty uzyskania przychodu zgodnie z formą opodatkowania.

6. OSOBA WSPÓŁPRACUJĄCA

Osobą współpracującą może być bliska rodzina przedsiębiorcy.

Zgodnie z zapisami prawa, osobą współpracującą może być:

• małżonek,
• własne dziecko,
• dziecko współmałżonka,
• dziecko przysposobione,
• rodzic,
• opiekun prawny.

Warunkiem jest, że taka osoba prowadzi z przedsiębiorcą wspólne gospodarstwo domowe i pomaga przy prowadzeniu działalności.

Osobę współpracującą można zatrudnić na podstawie:

• umowy o pracę,
• umowy zlecenia,
• umowy o dzieło.

W przypadku umowy o pracę i umowy zlecenia, przedsiębiorca będzie zobligowany do pokrycia kosztów ubezpieczenia emerytalnego, rentowego oraz wypadkowego.

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku osoby współpracującej, składki w umowie zlecenia będą dużo niższe, aniżeli w przypadku umowy o pracę. I to właśnie umowa zlecenie jest najczęściej wybierają formą umowy dla osoby współpracującej.

7. OUTSOURCING

Przedsiębiorca może skorzystać z usług firm trzecich, które pomogą w określonych kwestiach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Weźmy chociażby firmy, które nie chcą ponosić kosztów związanych z zatrudnieniem księgowych i decydują się na skorzystanie z usług innych firm świadczących tego typu usługi. Wówczas, zawierana jest umowa pomiędzy przedsiębiorcą, a firmą udostępniającą określone zasoby.

Przedsiębiorca może wydzielić określone funkcje, zadania i czynności w celu powierzenia ich podmiotowi zewnętrznemu. Dzięki outsourcingowi nie musisz ponosić kosztów związanych z zatrudnieniem pracownika. W tym przypadku, przedsiębiorca pokrywa jedynie koszty związane z korzystaniem z zasobów podmiotu zewnętrznego, zgodnie z warunkami umowy. Rozliczenie odbywa się najczęściej na podstawie wystawionej faktury.

8. LEASING PRACOWNICZY

Pokrewnym rozwiązaniem jest leasing pracownicy, który określa się mianem outsourcingu pracowniczego.

Najczęściej taka forma umowy jest zawierana pomiędzy dwoma przedsiębiorstwami. Na mocy tej umowy, jedno przedsiębiorstwo obliguje się do „wynajęcia” swoich pracowników drugiej firmie. Na podstawie zawartej umowy pracownicy zobowiązują się do świadczenia określonych czynności prawnych dla firmy wypożyczającej.

Na tej zasadzie pracowników pozyskują niektóre duże sklepy, które decydują się na skorzystanie z usług agencji pracy. W ramach takiej współpracy, wynagrodzenie pracownika najczęściej pokrywa sama agencja pracy, natomiast firma wypożyczająca ponosi koszty korzystania z usług agencji.

Oczywiście do tych kosztów doliczane jest wynagrodzenie, które finalnie agencja wypłaci swoim pracownikom za wykonanie pracy.

9. B2B

Umowy B2B to umowy Business to Business, w ramach których jedna firma zobowiązuje się do wykonania określonych czynności na rzecz drugiej firmy.

Najczęściej umowa B2B jest zawierana pomiędzy przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą, a większą firmą, która chce zaoszczędzić na kosztach wynikających z zatrudniania pracownika. Wszelkie składki ponosi bowiem sam przedsiębiorca, natomiast kosztem firmy zatrudniającej jest wynagrodzenia, a także koszty uzyskania przychodu.

Duże firmy bardzo często proponują takie rozwiązanie swoim pracownikom, którzy zakładają jednoosobową działalność gospodarczą, aby następnie zawrzeć odpowiednią umowę B2B ze swoim byłym pracodawcą.

Warto wiedzieć, że organy państwa mogą badać tego typu umowy na podstawie tzw. testu przedsiębiorcy.

10. FREELANCING

Coraz większym zainteresowaniem cieszy się freelancing. Freelancera w dużej mierze możemy określić mianem „wolnego strzelca”.

Taka osoba przyjmuje zlecenia od wielu zleceniodawców, a jednocześnie nie musi być formalnie zatrudniony. Korzyścią dla pracodawcy jest możliwość zlecenia określonych zadań w zamian za wynagrodzenie.

Jedynym kosztem takiego zatrudnienia jest właśnie samo wynagrodzenie. To freelancer odpowiada za swoje składki zdrowotne i emerytalne, a jednocześnie musi zatroszczyć się o załatwienie wszelkich formalności z urzędem skarbowym.

Z freelancerem rozlicza się przeważnie na podstawie umowy o dzieło lub poprzez serwisy pośredniczące.

11. WYKONYWANIE PRACY W RAMACH SPÓŁKI Z O.O.

Zakładając spółkę z o.o. większość osób myśli o optymalizacji kosztów. Rozwój firmy w ramach spółki z ograniczoną odpowiedzialnością daje nowe możliwości wynagrodzeń za wykonaną pracę.

 W przypadku wykonywania pracy, spółka z o.o. daje kilka ciekawych możliwości, jakimi są:

• sprzedaż/darowizna udziałów nowej osobie i ustanowienie w umowie spółki powtarzających się świadczeń niepieniężnych (zwolnionych z ZUS i NFZ),
• poszerzenie zarządu spółki o nową osobę i uchwała o powołaniu gdzie będzie ustanowiona pensja członka zarządu (zwolnione z ZUS),
• powołanie prokurenta spółki i określenie wynagrodzenia (zwolnione z ZUS i najpewniej z NFZ [są rozbieżności interpretacyjne po Polskim Ładzie]).

Korzystając z tych rozwiązań warto posiłkować się doradztwem podatkowym, aby wszystko zrobić zgodnie z prawem.

12. STAŻE I PRAKTYKI

Wśród opcji na bezkosztowe pozyskanie pracownika są praktyki i staże.

Staż z Urzędu Pracy oferuje z reguły pracownika (bezrobotnego) na kilka miesięcy, za którego nie będziesz ponosił żadnych kosztów. W takim przypadku podpisuje się umowę trójstronną: stażysta – firma – UP. Warto przed podpisaniem umowy zaznajomić się z warunkami czytając regulamin stażu.

Inną opcją są praktyki ze szkoły. W takim przypadku najczęściej firma podpisuje umowę ze szkołą/uczelnią, która powierza ucznia na określony czas do przyuczenia. Uczeń zazwyczaj nie otrzymuje na to wynagrodzenia lub jest ono symboliczne.

PODSUMOWANIE

Jako przedsiębiorca musisz wiedzieć jak zatrudnić pracownika w swojej firmie. Dla ułatwienia podzielmy formy zatrudnienia na 2 grupy: ozusowane i nieozusowane.

Zatrudniając pracownika wybierz taką rodzaj umowy, który będzie najodpowiedniejszy dla Twojej działalności.